Surya de Wit graduated with a bachelor in fine arts and a minor in film from ArtEZ academy (Arnhem, the Netherlands).
Surya mostly works with traditional painting and drawing techniques, but in addition she incorporates an inexhaustible amount of unconventional materials to add structure and make the painting more tangible.
In 2012 and 2013 Surya spent time in Cochabamba with sustainable Bolivia, working as the artist in resident, next to working with a number of volunteer organizations and cultural initiatives, she also let the bolivian culture inspire and influence her work. She has a long standing admiration for the textile world which grew even stronger in Bolivia.
2010
Surya de Wit heeft met haar werk het genre van het portretschilderen een nieuw, fris leven ingeblazen. Uitgangspunt voor haar schilderijen zijn intuïtief gekozen foto’s uit (mode)tijdschriften die Surya zich toe-eigent door op een gedurfde manier het schilderen met het vaak met huisvlijt geassocieerde handwerk te combineren. Vanuit een ongelofelijke onbevangenheid en nieuwsgierigheid gaat Surya te werk. Ze zet de afbeeldingen naar haar hand, stript ze van hun schone, uiterlijke schijn en herschept ze tot nieuwe vrouwen. Elke materiaal wordt beproefd, alles mag en is welkom als een portret haar erom vraagt.
De verschillende verven, lakken, stoffen, borduursels, draden, breisels, glitters en zelfs lichtjes door plastic fiberdraden zijn niet alleen een leuke bijkomstigheid, maar voegen een meerwaarde toe in relatie tot het onderwerp. Er is een duidelijke samenhang tussen de portretten van de jonge modellen, de wereld van de mode en die van het textiel, van oudsher een ‘vrouwen’ zaak.
Haar sprookjesachtige portretten zijn onwerkelijk. Wild uitgedoste, verveelde of wereldvreemde meisjes maken hier de dienst uit. De soms uitdagende poses van de modellen zijn niet heel expliciet aanwezig, en in hun verleidelijkheid schuilt zowel iets ongenaakbaars als ook iets fragiels. Wij als toeschouwer kijken ademloos toe.
Het gaat Surya net zo min als in de modewereld om specifieke persoonlijkheid van het model, maar om het wankele evenwicht tussen schoonheid en vergankelijkheid, terwijl sentimentaliteit en kitsch wordt vermeden. Zo ontdaan ijzersterke en tegelijk kwetsbare schilderijen.